Jakie są czynniki ryzyka powodujące ciężki przebieg COVID-19?

Co sprawia, że jedni chorują lekko lub bez objawów, a dla innych COVID-19 kończy się hospitalizacją?

Lekarze i naukowcy znaleźli kilka ważnych związków między naszymi cechami a przebiegiem infekcji koronawirusowej

Wiek, płeć, geny oraz inne choroby mają kluczowe znaczenie, jeśli chodzi o przebieg COVID-19

Koronawirus a płeć.

Odnotowano różnice w odpowiedzi immunologicznej związane z płcią. W badaniach wykazano, że mężczyźni mają wyższe miano cytokin i chemokin w osoczu niż kobiety. Natomiast u kobiet występuje silniejsza stymulacja limfocytów T, która u mężczyzn dodatkowo spada wraz z wiekiem. Odkrycia te sugerują, że płeć męska i starszy wiek wiążą się ze zwiększonym ryzykiem ciężkiej choroby i śmiertelności.

Koronawirus a wiek.

Stosunek zakażeń do śmiertelności jest najniższy wśród osób w wieku 5-9 lat, następnie wzrasta wraz z wiekiem, z ryzykiem zgonu podwajającym się co około osiem lat. Niektórzy naukowcy wysnuli hipotezę, że wirus nie może przedostać się do komórek młodszych dzieci, tak samo jak do komórek dorosłych, ponieważ dzieci wytwarzają mniej receptorów ACE2 (receptor enzymu konwertującego angiotensynę II), czyli tam, gdzie przyłącza się wirus.

Inne hipotezy uwzględniają możliwość, że dzieci mają silniejszą i skuteczniejszą początkową odpowiedź immunologiczną na wirusa oraz że mogą mieć pewną odporność na niedawną ekspozycję na inne koronawirusy.

Jednak coraz więcej badaczy uważa, że ​​różnica między dorosłymi a dziećmi może wynikać ze stanu ich naczyń krwionośnych. Śródbłonek jest zwykle w znacznie lepszej kondycji u dzieci niż u dorosłych. Dodatkowo wśród starszych istnieje większe prawdopodobieństwo posiadania chorób współistniejących. Oprócz tego, wraz z wiekiem osłabieniu ulegają reakcje obronne organizmu, między innymi dlatego, że grasica, w której dojrzewają limfocyty T, zmniejsza się.

Koronawirus a czynniki genetyczne.

Odkrycia naukowców z National Institutes of Health wskazują, że część osób, u których rozwija się ciężki COVID-19, jest nosicielami określonego rodzaju mutacji genetycznej, która powoduje niedobór interferonu I lub ma autoprzeciwciała skierowane przeciwko temu interferonowi.

Koronawirus a otyłość.

W lipcu Public Health England opublikowało, że BMI od 35 do 40 może zwiększyć ryzyko śmierci z powodu COVID-19 o 40 proc., podczas gdy BMI większe niż 40 może zwiększyć to ryzyko o 90 proc.

Otyłość brzuszna jest związana z upośledzoną wentylacją podstawy płuc, co skutkuje zmniejszeniem wysycenia krwi tlenem. Co więcej w otyłości brzusznej często występuje stan przewlekłego zapalenia na skutek nieprawidłowego wydzielania adipokin i cytokin, takich jak czynnik martwicy nowotworu alfa i interferon, co wywołuje upośledzoną odpowiedź immunologiczną oraz ma wpływ na miąższ płuc i oskrzela.

Koronawirus a cukrzyca.

Osoby z cukrzycą typu 1 i 2 miały odpowiednio 3,5 i 2 razy większe ryzyko zgonu szpitalnego z powodu COVID-19 w porównaniu z osobami bez cukrzycy. Zidentyfikowano także związek między wskaźnikiem hemoglobiny glikowanej (HbA1c) a śmiertelnością w wyniku zakażenia SARS-CoV-2. Ryzyko to było istotnie wyższe u osób cukrzycą typu 1 z HbA1c powyżej 86 mmol/mol i w przypadku cukrzycy typu 2 powyżej 59 mmol / mol.

Wiadomo, że hiperglikemia osłabia mechanizmy obronne gospodarza, w tym funkcje granulocytów i makrofagów. Dodatkowo pojawiły się doniesienia na temat bezpośredniego niszczenia komórek β trzustki przez SARS-CoV-2, co może przyczyniać się do pogorszenia glikemii, a w niektórych przypadkach prowadzić do cukrzycowej kwasicy ketonowej.

Koronawirus a nowotwór.

Wykazano, że osoby z nowotworami były bardziej narażone na ciężki przebieg COVID-19, dłuższą hospitalizację i większe ryzyko zgonu, które jak pokazały badania w Wuhan było szczególnie wysokie wśród osób z nowotworem krwi. Bardziej narażeni są także pacjenci otrzymujący inwazyjne terapie jak chemio-, radio- i immunoterapia. Porównując wskaźniki biochemiczne między pacjentami z nowotworem i bez, stwierdzono, że cytokiny prozapalne, w tym TNF-α, IL-6 i IL-2R, były wyższe u pacjentów z nowotworem, tak samo jak biomarkery związane ze stanem zapalnym: prokalcytonina i CRP.

Jeśli chodzi o komórki odpornościowe, to zaobserwowano wyraźny spadek limfocytów T CD4+ i limfocytów T CD8+. Co więcej, wyniki badań związanych z krzepnięciem krwi, takie jak spadek liczby płytek krwi, czas protrombinowy oraz czas częściowej tromboplastyny po aktywacji, były również wyraźne pogorszone u pacjentów z nowotworem.

Wszystkie te wskaźniki są pomocne w ocenie ciężkości choroby i powinny być intensywnie monitorowane podczas leczenia COVID-19.

Koronawirus a choroby układu oddechowego.

Przewlekłe schorzenia układu oddechowego, jak astma, POChP, mukowiscydoza, idiopatyczne włóknienie płuc znacznie zwiększają ryzyko ciężkiej choroby wywołanej przez COVID-19.

Koronawirus a choroby sercowo-naczyniowe.

Nadciśnienie tętnicze jest zdecydowanie najczęstszą chorobą współistniejącą u pacjentów z COVID-19. Wykazano, że nadciśnienie tętnicze zwiększyło 3,5-krotnie ryzyko zgonu z powodu SARS-CoV-2. Spekulowano, że częste występowanie infekcji może wynikać ze stosowania inhibitorów ACE, jednak szybko obalono tą hipotezę. Pozostałe choroby, które mogą wpływać ciężki przebieg COVID-19 to: niewydolność serca, choroba wieńcowa kardiomiopatie i nadciśnienie płucne.

Koronawirus a ciąża.

Metaanaliza badań potwierdziła, że kobiety w ciąży z zakażeniem SARS-CoV-2 są narażone na większe ryzyko przyjęcia na oddział intensywnej terapii i wentylacji mechanicznej. Częściej także dochodzi do zgonu w porównaniu z kobietami niebędącymi w ciąży. Może być to związane z fizjologicznymi zmianami w ciąży, w tym zwiększoną częstością akcji serca i zużyciem tlenu, zmniejszoną pojemnością płuc i zwiększonym ryzykiem choroby zakrzepowo-zatorowej. Kobiety w ciąży z COVID-19 są narażone także na zwiększone ryzyko porodu przedwczesnego.

Osoby z czynnikami ryzyka mogą być bardziej narażone na hospitalizację lub śmierć z powodu infekcji. Można do niech zaliczyć jeszcze wiele innych schorzeń, jak na przykład stany obniżonej odporności (spowodowane HIV lub przyjmowaniem leków immunosupresyjnych), zaburzenia hematologiczne czy przewlekłe schorzenia nerek.

SARS-CoV-2 może działać jako czynnik przyspieszający pogorszenie istniejących warunków, dlatego ważne jest, aby wszystkie osoby z grupy ryzyka podjęły wszelkie działania mające na celu ochronę przed zakażeniem, w tym unikanie dużej liczby kontaktów społecznych, noszenie maseczki i częste mycie rąk. Istotne jest także ciągłe kontrolowanie choroby podstawowej i kontynuowanie przyjmowania leków zgodnie z zaleceniami lekarza oraz niezwlekanie z uzyskaniem pomocy w stanach pogorszenia stanu zdrowia.