Liczba osób, które zachorowały w Polsce na chorobę COVID-19 rośnie. Dlatego przypominamy: ryzyko rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych wzrasta, jeśli nie przestrzegamy zasad higieny. Podstawą jest częste mycie rąk wodą z mydłem lub preparatami na bazie alkoholu. Patogeny mogą też osadzać się na powierzchniach, których dotyka chora osoba. Właśnie dlatego po chorobie należy odkazić mieszkanie. Dezynfekcja najbliższego otoczenia jest kluczowa w sytuacjach zagrożenia epidemicznego, w tym ryzyka zakażenia koronawirusem COVID-19.

Jak długo patogeny żyją na powierzchniach domowych?

Niektóre wirusy i bakterie mogą przetrwać poza organizmem człowieka, w tym na różnych powierzchniach w mieszkaniu. W przypadku koronawirusa COVID-19 podejrzewa się, że pozostaje on aktywnym zagrożeniem przez okres od kilku godzin do kilku dni. W tym czasie istnieje ryzyko, że bliscy lub współlokatorzy mieszkający z osobą chorą mogą zakazić się patogenem, dotykając różnych powierzchni i przedmiotów codziennego użytku. Z tego względu ważna jest odpowiednia higiena w czasie choroby, a także dezynfekcja mieszkania po wyzdrowieniu.

Trudno jednoznacznie stwierdzić, ile czasu koronawirusy mogą przetrwać w mieszkaniu lub innych wnętrzach. Mają na to bowiem wpływ różne czynniki, w tym rodzaj powierzchni, temperatura oraz wilgotność powietrza.

Choroby zakaźne – podstawowe zasady higieny

Osoby zarażone chorobami zakaźnymi powinny zachować szczególną ostrożność, by nie przenieść czynnika zakaźnego na innych. Podstawowe sposoby na ograniczenie przenoszenia się patogenów to:

1. częste mycie rąk ciepłą wodą z mydłem przez 15-30 sekund lub dezynfekowanie ich środkami zawierającymi alkohol;
2. zasłanianie ust oraz nosa podczas kaszlu bądź kichania chusteczką lub zgiętym łokciem, a następnie wyrzucenie zużytej chusteczki – jeżeli kropelki wydzielin będą miały styczność ze skórą, należy od razu umyć ten obszar wodą z mydłem;
3. unikanie dotykania okolic ust, nosa oraz oczu;
4. w przypadku objawów ze strony układu oddechowego (np. kaszel, kichanie) zalecane jest noszenie maski ochronnej; z tej formy zabezpieczenia powinny też korzystać osoby zajmujące się chorymi na choroby zakaźne.

Powyższe czynności chronią osoby w otoczeniu chorego przed zarażeniem się koronawirusem, grypą czy przeziębieniem.

Odkażanie mieszkania po chorobie

Fakt wyzdrowienia nie świadczy o tym, że uporaliśmy się z chorobą zakaźną i związanymi z nią problemami. Niezwykle istotna jest staranna dezynfekcja mieszkania – szczególnie gdy chcemy uchronić bliskich przed zarażeniem.

Po chorobie należy przede wszystkim:

1. dokładnie przewietrzyć mieszkanie – w przypadku słabej cyrkulacji powietrza czynniki chorobotwórcze unoszą się w pomieszczeniach, a także osiadają na różnych powierzchniach;
2. zdezynfekować powierzchnie lub przedmioty, z którymi miał styczność chory – szczególnie w łazience (toaleta, umywalka, wanna, brodzik), a także włączników światła, klamek, klawiatur, telefonów;
3. wyparzyć naczynia i sztućce w zmywarce lub wrzącej wodzie;
4. wykonać pranie ręczników i pościeli w wysokiej temperaturze, która zabije drobnoustroje (ok. 60 st. C); można też wietrzyć pościel i materace, a jeśli nie jest to możliwe, skroplić je substancjami o działaniu dezynfekującym, np. olejkiem z drzewa herbacianego;
5. wynieść śmieci, szczególnie używane przez chorego ręczniki papierowe oraz chusteczki higieniczne (najlepiej pozbywać się ich z mieszkania na bieżąco);
6. wymienić akcesoria wykorzystywane przez chorego do higieny osobistej, w tym gąbki oraz szczoteczkę do zębów;
7. dokładnie posprzątać mieszkanie (umyć podłogi, wyprać dywany, przetrzeć inne powierzchnie środkami czyszczącymi), a następnie pozbyć wykorzystanych do tego mopów, ścierek i szczotek lub przynajmniej je zdezynfekować.

Do odkażania mieszkania należy używać tradycyjnych środków czyszczących oraz środków na bazie alkoholu.