Koronawirus

 

Zakażenie koronawirusem u lekarzy

Jest to odpowiedź na apel Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z 30 marca br., który był skierowany do Prezesa Rady Ministrów w sprawie uznawania choroby zakaźnej wywołanej u lekarza lub lekarza dentysty wirusem SARS-CoV-2 za chorobę zawodową.

Prezydium NRL w celu ucięcia wszelkich wątpliwości, sugerowało nawet odrębne wpisanie choroby zakaźnej COVID-19 do wykazu chorób zawodowych ustalonego w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych. W ww. apelu proponowano również, że w przypadku, gdy na chorobę zakaźną wywołaną wirusem SARS-CoV-2 zachoruje lekarz albo lekarz dentysta, to z wysokim prawdopodobieństwem choroba ta została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, co stanowi warunek uznania zakażenia za chorobę zawodową.

Statystycznie ryzyko zakażenia wywołanego koronawirusem podczas wykonywania obowiązków zawodowych jest w grupie zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów znacznie wyższe niż w przypadku innych grup zawodowych. Ryzyko to zwiększa się jeszcze bardziej, gdy brakuje środków ochrony indywidualnej oraz gdy zagrożenie epidemiczne jest nowe – wirus SARS-CoV-2 nie został jeszcze dostatecznie dokładnie przebadany pod kątem naukowym, w tym sposobów skutecznej ochrony przed nim.

Po odpowiedzi ministerstwa należy uznać, że w przypadku lekarza lub lekarza dentysty zakażonego wirusem SARS-CoV-2 istnieją przesłanki do wydania decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej.

Na jakie inne choroby zawodowe narażeni są lekarze?

Specjaliści z Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w 2018 roku opublikowali analizę chorób zawodowych wśród pracowników opieki zdrowotnej i pomocy społecznej (dane z lat 2009–2016). W badanym okresie jako najczęściej rozpoznawane choroby zawodowe wskazali:

  1. choroby zakaźne i pasożytnicze (64,8 proc.),
  2. choroby obwodowego układu nerwowego (9,6 proc.),
  3. choroby skóry (8,9 proc.),
  4. choroby narządu ruchu (8,3 proc.),
  5. choroby narządu głosu (3,2 proc.).

Pozostałe problemy zdrowotne pracowników sektora ochrony zdrowia, które widnieją w Centralnym Rejestrze Chorób Zawodowych, to m.in alergiczny nieżyt nosa, astma, choroby spowodowane promieniowaniem jonizującym, choroby układu wzrokowego, nowotwory, ostre uogólnione reakcje alergiczne, zatrucia, zespół wibracyjny – stanowiły one łącznie 5,1 proc. wszystkich przypadków odnotowanych przez Instytutu Medycyny Pracy.

Dominującą chorobą zakaźną, a nawet dominującą chorobą zawodową wśród pracowników ochrony zdrowia i pomocy społecznej okazało się wirusowe zapalenie wątroby (WZW). Jeśli chodzi o częstość występowania, drugie miejsce wśród chorób zakaźnych zajęła gruźlica, która stanowiła 25,3 proc wszystkich chorób zawodowych w ochronie zdrowia.

Jak czytamy w opracowaniu:

Poza WZW i gruźlicą stwierdzono 16 przypadków świerzbu, 6 – posocznicy oraz sporadycznie grypę AH1N1, infekcje gronkowcowe, mykobakteriozy, zapalenia płuc, krztusiec, ospę wietrzną, wirusowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, bakteryjne zakażenie przewodu pokarmowego, zakażenie pałeczką ropy błękitnej, zakażenie skóry twarzy i zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (human papilloma virus – HPV). Wymienione choroby stanowiły łącznie 5 proc. chorób zakaźnych i pasożytniczych.

 

Bookmark the permalink.

Comments are closed.