Zakażenie koronawirusem u lekarzy
Jest to odpowiedź na apel Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z 30 marca br., który był skierowany do Prezesa Rady Ministrów w sprawie uznawania choroby zakaźnej wywołanej u lekarza lub lekarza dentysty wirusem SARS-CoV-2 za chorobę zawodową.
Prezydium NRL w celu ucięcia wszelkich wątpliwości, sugerowało nawet odrębne wpisanie choroby zakaźnej COVID-19 do wykazu chorób zawodowych ustalonego w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych. W ww. apelu proponowano również, że w przypadku, gdy na chorobę zakaźną wywołaną wirusem SARS-CoV-2 zachoruje lekarz albo lekarz dentysta, to z wysokim prawdopodobieństwem choroba ta została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, co stanowi warunek uznania zakażenia za chorobę zawodową.
Statystycznie ryzyko zakażenia wywołanego koronawirusem podczas wykonywania obowiązków zawodowych jest w grupie zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów znacznie wyższe niż w przypadku innych grup zawodowych. Ryzyko to zwiększa się jeszcze bardziej, gdy brakuje środków ochrony indywidualnej oraz gdy zagrożenie epidemiczne jest nowe – wirus SARS-CoV-2 nie został jeszcze dostatecznie dokładnie przebadany pod kątem naukowym, w tym sposobów skutecznej ochrony przed nim.
Po odpowiedzi ministerstwa należy uznać, że w przypadku lekarza lub lekarza dentysty zakażonego wirusem SARS-CoV-2 istnieją przesłanki do wydania decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej.
Na jakie inne choroby zawodowe narażeni są lekarze?
Specjaliści z Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w 2018 roku opublikowali analizę chorób zawodowych wśród pracowników opieki zdrowotnej i pomocy społecznej (dane z lat 2009–2016). W badanym okresie jako najczęściej rozpoznawane choroby zawodowe wskazali:
- choroby zakaźne i pasożytnicze (64,8 proc.),
- choroby obwodowego układu nerwowego (9,6 proc.),
- choroby skóry (8,9 proc.),
- choroby narządu ruchu (8,3 proc.),
- choroby narządu głosu (3,2 proc.).
Pozostałe problemy zdrowotne pracowników sektora ochrony zdrowia, które widnieją w Centralnym Rejestrze Chorób Zawodowych, to m.in alergiczny nieżyt nosa, astma, choroby spowodowane promieniowaniem jonizującym, choroby układu wzrokowego, nowotwory, ostre uogólnione reakcje alergiczne, zatrucia, zespół wibracyjny – stanowiły one łącznie 5,1 proc. wszystkich przypadków odnotowanych przez Instytutu Medycyny Pracy.
Dominującą chorobą zakaźną, a nawet dominującą chorobą zawodową wśród pracowników ochrony zdrowia i pomocy społecznej okazało się wirusowe zapalenie wątroby (WZW). Jeśli chodzi o częstość występowania, drugie miejsce wśród chorób zakaźnych zajęła gruźlica, która stanowiła 25,3 proc wszystkich chorób zawodowych w ochronie zdrowia.
Jak czytamy w opracowaniu:
Poza WZW i gruźlicą stwierdzono 16 przypadków świerzbu, 6 – posocznicy oraz sporadycznie grypę AH1N1, infekcje gronkowcowe, mykobakteriozy, zapalenia płuc, krztusiec, ospę wietrzną, wirusowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, bakteryjne zakażenie przewodu pokarmowego, zakażenie pałeczką ropy błękitnej, zakażenie skóry twarzy i zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (human papilloma virus – HPV). Wymienione choroby stanowiły łącznie 5 proc. chorób zakaźnych i pasożytniczych.